De oogst van de krokusvakantie

De fimo-koffer kon niet meer in mijn valies, dus heb ik me vorige week nog maar wat verder verdiept in het knoopwerk:

Dit is geen Chinese knoop, maar een Keltische "levenscirkel".

Deze hanger bracht mijn vader lang geleden voor
me mee uit China. Eindelijk hangt hij ergens aan!

Cadeautje voor mijn mama

Armband in fimo, met bijpassende oorbelletjes. Ze vielen gelukkig in smaak!

Nog iemand een ring nodig?

Ik heb er namelijk nog een paar gemaakt:

Suikerkralen en felle kleurtjes

Dit weekend heb ik voor de tweede keer "suikerkralen" gemaakt met Fimo. De techniek is eenvoudig: de kralen worden, terwijl ze nog zacht zijn, in de suiker gerold (kan ook met grof zout) en vervolgens doorboord:

Na het bakken en afkoelen leg je de kralen in een kommetje water, zodat de suiker eraf weekt. Dit geeft nadien een leuk textuur-effect. Ik heb het zwart gecombineerd met vrolijke tweekleurige kralen en ben best tevreden over het resultaat: 

En omdat ik zo lekker met kleurtjes in de weer was, heb ik meteen nog twee ringen en bijpassende oorbelletjes gemaakt:

Nog wat Chinees knoopwerk

Heb de laatste dagen met behulp van het boek van Suzen Millodot (zie vorig bericht) nog twee kettingen geknoopt, telkens met twee kleuren. Die met "platte knoop" vind ik het meest geslaagd. Het knopen deed me wel sterk denken aan de "macramé" die we ooit nog eens op school leerden:

De platte knoop

Ketting met platte knoop en dubbele muntknoop

De tweede ketting bestaat uit een reeks basisknoopjes in twee kleuren. Een vrolijk resultaat, ook leuk voor kinderen om te dragen:

't Wordt serieuzer...

Ik begon wat rond te snuffelen in de afdeling "hobby" van de bibliotheek (waar ik anders nooit kijk!) en nam dit boek mee naar huis: http://www.bol.com/nl/p/nederlandse-boeken/sieraden-van-fimo/1001004004934780/index.html#product_overview. Niet altijd mijn eigen smaak, maar er staan wel veel ideeën in over wat je allemaal met Fimo kan doen. Ik begon me te verdiepen in technieken als het maken van "canes", de "millefeuille" en de "millefiori". Ik leerde ook dat je tijdens het werken best plastic handschoentjes draagt om vingerafdrukken te vermijden. Inderdaad dragen heel wat vroege werkjes de sporen van mijn identiteit, merk ik nu!
Waar ik me stilaan ook wat meer in begin te bekwamen, is in het aanbrengen van slotjes. Dat blijkt nog een heel vak apart! Ik maakte ze eerst gewoon met een knoopje vast, maar om het professioneel te laten ogen bestaan er blijkbaar allerlei onderdelen met namen als "knijpkralen, "kalotjes" e.d. Niet simpel, maar het begint er al wat beter (en steviger) uit te zien!

Van restjes vallen mooie oorbellen te maken!

Drie langere kettingen.

Armband en bijhorende oorbellen.

Verslavend, die Fimo!

Die Fimo bleek al gauw enorm verslavend te zijn , en het duurde niet lang of ik zat er iedere avond mee te prutsen. Tot ergernis van de huisgenoten soms, die bv. restjes van het spul aan de onderkant van hun voeten  vonden...
Hieronder nog wat van mijn "vroege" werkjes.

Eerste pogingen met Fimo

Ik had er al eens van gehoord: Fimo, een soort kunstmatige, gekleurde klei die je kan bakken in de keukenoven. En omdat ik de smaak van het knutselen te pakken had (wat is het rustgevend om gewoon met je handen bezig te zijn, en bovendien kan je ondertussen naar muziek luisteren), begon ik aan wat speurwerk op het internet. Blijkbaar een materie die heel vaak gebruikt wordt om kralen en juwelen te maken. Op naar de knutselwinkel! En al ben ik niet bepaald een Chirofan, dit is echt een geweldige winkel: http://www.debanier.be/. 

Ik was meteen verkocht: heerlijk prutswerk, dat herinneringen oproept aan het boetseren met plasticine dat ik als kind zo graag deed. Mooie kleurtjes die je kan mengen, stapelen, platwalsen, uitrollen... Al vind ik mijn eerste pogingen nu wat stuntelig, ik was heel trots toen het eerste resultaat de oven uitkwam en heb er meteen een ketting van gemaakt:

Kralen van papier

Deze zomer kreeg ik van een vriendin een prachtige ketting cadeau met kralen die ze zelf gemaakt had van reepjes papier uit tijdschriften. Ik snapte niet goed hoe ze het voor mekaar had gekregen, maar vond het effect fascinerend. Zelf vermaakte ik me al een poosje met origami, en op een dag vond ik op een website een  ontwerpje voor een papieren ketting: http://en.origami-club.com/accessories/necklace/necklace/index.html. Dat zag er eigenlijk heel eenvoudig uit, en dus ging ik het meteen uitproberen. Het resultaat: ik kon niet meer stoppen!