Het werd meteen één van mijn favoriete kijkboeken. Keer op keer verdiepte ik me in die sprookjesachtige wereld vol prachtige prinsesjes, dieren, toverachtige paleizen en tuinen.
Ik hield ervan om de details en versieringen te bestuderen, zoals de kaders rond de schilderijtjes:
De Indische miniatuurkunst, een eeuwenoude traditie waarin verschillende stijlen en scholen bestaan, werd een blijvende liefde en inspiratiebron voor mijn eigen bescheiden tekenwerkjes.
In het kader van Europalia India loopt momenteel in het Brusselse Jubelpark een mooie tentoonstelling die ik eergisteren bezocht. Honderdeneen miniaturen uit het National Museum New Delhi presenteren er de Ramayana, een hindoeïstisch heldenepos van duizenden jaren oud dat behoort tot de topwerken van de wereldliteratuur. Het verhaal werd rond 400 voor Christus door de dichter Valmiki in het Sanskriet neergeschreven. In zeven boeken volg je de avonturen van kroonprins Rama, wiens vrouw Sita wordt ontvoerd door een tienhoofdige demonenkoning. Met de hulp van ondermeer een leger apen slaagt Rama erin haar te bevrijden. In de loop van de eeuwen heeft dit verhaal, waarin eigenschappen als trouw, moed en vriendschap op de voorgrond treden, vele Indische kunstenaars geïnspireerd.
De tentoonstelling toont werken van de 16de tot de 19de eeuw, en geeft zo meteen een overzicht van de verschillende miniatuurscholen. Zéér de moeite om te bezoeken, want hoe mooi sommige reproducties ook zijn, deze uiterst verfijnde schilderijtjes komen pas goed tot hun recht als je ze in het echt ziet. De rijke kleuren, fijne penseelstreken, het reliëf in de versieringen komen allemaal zo veel beter uit als je er in levenden lijve vóór staat. Toch een klein voorsmaakje:
