Fluisteringen en taarten

Tijdens onze vakantie in Zweden maakten we een uitstapje naar Taxinge Slott aan het meer Mälaren, niet ver van Stockholm. Het kasteel, daterend uit het begin van de 19de eeuw, is niet echt te bezoeken, maar herbergt vandaag een restaurant en café dat in de eerste plaats bekend is om zijn gigantische taartenbuffet. Interessant dus om even naar binnen te gaan, zeker als je bedenkt hoe lekker het Zweedse gebak is!

Maar wat moeilijk om te kiezen! Een tafel met zo'n 60 soorten huisgemaakte taarten en koekjes stond daar te lonken...

Ik koos uiteindelijk voor deze smakelijke "citronkaka" (citroencake):

Met ons welgevulde bordje zochten we vervolgens een plekje uit in de heerlijke tuin met zicht op het meer.

Toen ik binnen even naar de wc ging, zag ik in de hall een foto hangen uit een film van Ingmar Bergman, de Zweedse regisseur die ik zo bewonder. Het was de bekende scène uit "Fluisteringen en kreten", waarin vier in het wit geklede vrouwen wandelen in een park met hoge bomen. 

Plots herkende ik de tuin van het kasteel. De buitenscènes van deze film werden hier opgenomen! Ik vond dit al een prachtige plek, maar nu was het helemaal bijzonder om hier rond te lopen!

In het voetspoor van de grote actrices Liv Ullmann, Ingrid Thulin en Harriet Andersson...

In contrast met de zoete taarten die hier vandaag worden gegeten, laat Bergman hier een bitter verhaal afspelen over drie zussen , waarvan er één op sterven ligt. Het is een zware film, soms bijna ondraaglijk om naar te kijken, maar tegelijk erg aangrijpend en bovendien van een uitzonderlijke visuele schoonheid. De laatste scène van de film, waarin we de zussen samen met het dienstmeisje door het park zien wandelen, behoort tot de mooiste en meest troostrijke filmeindes die ik ken. We zien hoe het dienstmeisje Anna het dagboek van de pas overleden Agnes opent en begint te lezen. Agnes vertelt hoe ze zich sinds lange tijd goed genoeg voelde om een kleine wandeling te maken in de tuin. Samen met haar zussen raakte ze opeens in een uitgelaten stemming en ging met hen op de schommel zitten waar ze als kinderen speelden. "Alle pijn was weg. De mensen van wie ik het meeste hield in de wereld waren bij mij. Ik hoorde hun gebabbel om me heen. Ik voelde de nabijheid van hun lichamen, de warmte van hun handen. Ik wilde dit ogenblik vasthouden en dacht: Dit is in ieder geval geluk. Ik kan me niets beters wensen. Nu, gedurende enkele minuten, mag ik volmaakt geluk beleven. En ik voel een grote dankbaarheid tegenover het leven, dat me zoveel geeft." (eigen vertaling) 

Tijdens gelukkige momenten in mijn leven denk ik soms terug aan deze woorden. Gelukkige momenten, zoals tijdens mijn vakantie in Zweden.

Terug

Terug van twee weken Zweden...

Halfweg de zomer

Een winderige dag midden augustus. De vliegers worden bovengehaald.

De wind doet het water van de vijvers rimpelen.

Het zonlicht verandert al van kleur en de kastanjebomen verliezen hun bladeren.

Nog steeds veel bloemen in het park.

Meer hars en glas

 Mooie ronde houdertjes gevonden, die ik heb opgevuld met Japans papier en hars.

Ook twee paar langere oorbellen:

En nog wat glaskralen gecombineerd:

Boekjes om te lezen en te dragen

Ik vond een leuk klein boekje over origami-juwelen:

 

Ik ging meteen aan de slag en maakte tot nu toe deze blaadjes:

... en vissen:

Van het hangertje in de vorm van een boek (zie foto op de kaft van het boek hierboven) maakte ik mijn eigen oorbellen-versie, die best leuk is geworden:

Jammer genoeg vind ik de instructies in het boekje niet altijd even duidelijk. Kan iemand me bv. de volgende stappen uitleggen? Ik heb er mijn hoofd al over gebroken en drie propjes in de prullenmand geworpen!

De afgelopen dagen maakte ik ook nog deze sterretjes-ketting (staat niet in het boek):