Niet voor niets een inspiratiebron voor (al dan niet Scandinavische) kunstenaars. De Zweed Carl Larsson maakte idyllische aquarellen van zijn familie tussen de berken.
De Zweeds-Nederlandse illustratrice Marit Törnqvist laat een prachtig berkenbos decoreren in Astrid Lindgrens verhaal "De rode vogel".
Gustave Klimts schilderijen van berken behoren voor mij tot het mooiste wat hij heeft gemaakt.
Deze wanddecoratie van de Finse Anna Emilia Laitinen zie ik wel zitten voor mijn slaapkamer...
Ook in zwart-wit zijn berken fotogeniek. Eén van mij foto's uit Zweden:
Maar misschien de meest onvergetelijke beelden van een berkenbos, vind ik die van de Russische cineast Andrei Tarkovski in zijn film "Ivans jeugd".
De bomen zijn daarin als een weerspiegeling van de gemoedstoestand van de personages, nu eens onheilspellend, dan weer bijna feestelijk. In een scène die ik jammer genoeg niet kan terugvinden op youtube, laat Tarkovski de berken rondtollen in een soort wals. Bekijk zeker eens dit (eveneens prachtige) fragment...
Geboende berken ;)
BeantwoordenVerwijderenHeel mooi, maar dat wist je al wel.
Morgen kom ik alles beter bekijken, sta nu op het punt om de pc af te sluiten.
Misschien komen we het fragment van de bomen nog tegen op het internet.
Je vorige logje over Taxinge Slot is ook erg leuk, mijn gedachten gaan weer even terug naar ons bezoek daar. Het affiche kan ik mij niet herinneren. (ik ben er wel naar het toilet geweest).
Fijn weekend,
Bedankt, Willy, ik raakte ook geïnspireerd door jouw blogbericht ;-) Maar wat wordt er nu precies bedoeld met dat "boenen", dat snap ik toch nog niet helemaal?
VerwijderenGroetjes!
@Wat een groot berkenbos in die film en ook een bijzondere sfeer zo in het zwart wit.
VerwijderenHet verhaal van de geboende berken komt van de Zweedse kunstenares die wij bezochten tijdens een open atelier. Haar oma vertelde haar, dat de berken zo wit waren omdat ze geboend werden. Dat is natuurlijk een sprookje, maar zoals je de schors nu laat zien en uit de reactie van je zoon zou je er toch bijna in gaan geloven.
Wat goed dat je een stuk schors mee hebt genomen, dat is een mooie herinnering.
De berkjes van Anna Emilia Laitinen vind ik ook prachtig.
Fijne week, groetjes
Aha, een sprookje, ik dacht dat het misschien de naam van een bepaalde techniek was tijdens het proces waarbij ze die schors gebruiken :-) Bedankt voor de uitleg en groetjes!
Verwijderen