Als fan van de Zweedse cultuur én patisserie werd het hoog tijd om me eens aan de traditionele "Luciabullar" ofwel "lussekatter" te wagen, de broodjes met saffraan en rozijnen die ginds vanaf "Sankta Lucia" tot en met Kerstmis gretig worden gegeten. Het Luciafeest valt op 13 december, volgens de Gregoriaanse kalender de langste nacht van het jaar. De legende vertelt hoe een 18de eeuwse Zweedse heer tijdens deze nacht gewekt werd door een zingende, in het wit geklede vrouw die hem licht, voedsel en wijn bracht. Deze verschijning van de heilige Lucia wordt jaarlijks herdacht met een stoet van jonge meisjes, die in de vroege ochtend met kaarsen in de hand de smakelijke broodjes en traditionele "glögg" (warme wijn met kruiden) brengen, terwijl ze het Lucialied zingen. Gehecht als ze zijn aan hun tradities, wordt in ieder Zweeds dorp jaarlijks een meisje gekozen dat, met een krans van kaarsen op het hoofd, de heilige Lucia mag spelen. Het feest kondigt het begin van de kerstperiode aan en in de kerken wordt er volop gezongen door de vele jeugdkoren die Zweden rijk is. Hoe dat gaat zie je bv. in dit filmpje:
Ik vond een mooi "Scandinavisch kookboek" in de bibliotheek ( in 2008 verschenen bij Fontaine uitgevers maar helaas volledig uitverkocht), met daarin natuurlijk ook het recept van de Luciabroodjes.
Het resultaat mocht er zijn! Alleen de vorm van de broodjes probeer ik de volgende keer nog wat te verfijnen. Het deeg bleek nl. nog behoorlijk te rijzen in de oven...
Op internet vond ik bovendien nog een heleboel meer geavanceerde vormen, met verschillende namen erbij. Dat wordt dus experimenteren volgende keer ...
Ik kwam zelfs een stofontwerp tegen met verschillende soorten saffraanbroodjes. Leuke gordijntjes voor in de keuken moeten dat zijn!
Tot slot nog een mooi schilderijtje van Carl Larsson: twee van zijn dochters wekken hun ouders met de Lucia-lekkernijen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten