dinsdag 3 september 2013

De zomer is voorbij

De zomer is voorbij,
alsof er helemaal geen was.
in de zon is het nog warm.
Maar dat is niet genoeg.

Alles wat had kunnen zijn,
paste in mijn hand
als een vijfvingerig blad.
Maar dat is niet genoeg.

Het goede noch het kwade
is tevergeefs verloren gegaan.
Alles baadde in een heldere gloed.
Maar dat is niet genoeg.

Het leven nam mij onder zijn vleugels,
behoedde mij, heeft me gered.
Ik heb echt geluk gehad.
Maar dat is niet genoeg.

Er zijn geen bladeren verbrand,
er zijn geen twijgen afgebroken...
De dag is helder als glas.
Maar dat is niet genoeg.

Arseni Tarkovski
vertaald uit het Russisch door Miriam Van hee

Verzen van de Russische dichter Arseni Tarkovski (1907-1989) die vaak door mijn hoofd spelen aan het eind van de zomer. Qua sfeer passen ze goed bij de prachtige polaroid-foto's van zijn zoon, de beroemde filmregisseur Andrej Tarkovski - eigenlijk ook een dichter, maar dan in beelden...





Veel van deze polaroids zijn op het internet terug te vinden, maar omdat ik toch liever door een boek blader, kocht ik deze mooie publicatie van Philippe Rey, verschenen in 2004:



Sinds ik rond mijn zeventiende de films van Andrej Tarkovski (1932 - 1986) leerde kennen in het Brusselse Filmmuseum, laten ze me niet meer los. Dit zijn beelden die dwars door mijn ziel gaan. Door kenners wordt deze regisseur beschouwd als één van de grootste filmkunstenaars aller tijden, maar toch blijft hij vaak de kritiek krijgen dat zijn films "moeilijk" en "ontoegankelijk" zijn. Dit berust volgens mij op een verkeerde en al te rationele kijkershouding, die ervan uitgaat dat een film een verhaal, een plot moet bevatten. Bij Tarkovski verdwijnt het narratieve naar de achtergrond ten voordele van het poëtische. Deze films zijn gedichten die je in de eerste plaats met je gevoel moet benaderen. De regisseur gaat hierin het verst in zijn film "Zerkalo" ("De spiegel"), waarin iedere chronologie of logica wordt genegeerd. Eigenlijk krijg je hier een filmische innerlijke monoloog, bestaande uit (flarden van) herinneringen, associaties en dromen. Ook verschillende gedichten van vader Arseni worden voorgelezen in een magische stroom van beelden - vaak van een adembenemende schoonheid - waarop je je als kijker best gewoon laat meedrijven zonder al te veel vragen te stellen.


(Indien je het filmpje niet rechtstreeks op deze blog kan afspelen, klik op "Watch on Youtube" rechtsonder)


Geen opmerkingen:

Een reactie posten